افسوس
با لبخندی از رضایت به باغ پر گل و درخت بسیار زیبایی که با رنج و تلاش زیاد درست کرده بود نگاه می کرد.به دوستش گفت راستی فلانی را دیدی؟ انگار که از دماغ فیل افتاده بود،حرف زدنش مثل قارقار کلاغه... ناگهان رو به باغش کرد و دید همه ی دسترنج شبانه روز یک ماه رمضانش سوخت،دود شد و به هوا رفت.